Nog nooit eerder gedaan, dat twitteren en voordat ik begon had ik al een mening. We hebben al zoveel van zulks (zie ding 14), wat heb je nou de hele dag te melden (ik zit nu klem onder de auto in mijn garage leek me nog wel een zinnige), kun je in het vuur van de twitter niet veel te snel iets typen waar je later op afgerekend wordt (denk aan politici). Kortom ik neeg niet naar positief.
En toch......het heeft wel wat. Een soort open chatbox zonder beperkingen met serieuze nieuwtjes en links. Hoe serieus dat hangt natuurlijk ook af van wie je toevoegt. Je kunt personen zoeken maar ook je interesses invoeren en met advanced zoeken kom je altijd wel iets tegen waar je naar wilt kijken. Je kunt het houden bij bekenden of een tweet sturen naar iemand in China die ook dat leuke servies spaart en wil je iemand niet dan is block een makkelijke optie.
Voor mijn ideeën over gebruik van twitter in het bibliotheekwerk zie ding 14.

De Zee
De zee kun je horen met je handen voor je oren,
in een kokkel, in een mosterdpotje,
of aan zee.
Uit: Beemdgras 1968
Judith Herzberg
in een kokkel, in een mosterdpotje,
of aan zee.
Uit: Beemdgras 1968
Judith Herzberg
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Toch zou ik me dan afvragen hoe je onder die auto bent gekomen denk ik ;o)
BeantwoordenVerwijderenMee eens dacht er inderdaad ook eerst zo over maar zie zelf ook steeds meer de mogelijkheden er van in. Twitter is een soort e-mail, rss, microbloggen en chatten in één. Vervangt dus veel functies. De informatievoorziening gaat ook veel sneller. Door twitter ben je sneller op de hoogte met wat er gebeurt.
groetjes,
Alinda