mijn visie (9)

Een stukje over web 2.0 en waar het om gaat.
Ik dacht nog: "Even een stukje schrijven i.p.v. uren lezen en oefenen, dat schiet op".
Je hebt misschien al een aardig beeld staat er ook nog vrolijk bij.
Nou nee, na die 3 grote dingen heb ik meer het idee dat ik momenteel last heb van kokervisie.
Ik kan wel opschrijven hoe handig ik het vind om een weblog in te zetten voor het een of ander maar dan komt er bij de volgende oefendingen vast iets om de bocht zetten wat daarvoor veel geschikter is. Kunnen jullie mijn verhaal nog volgen? Nee? Dan ben ik toch goed bezig met het schetsen van mijn beeld op dit moment.
Toch maar een poging wagen om de boel samen te vatten.

Het inzetten van een weblog lijkt me erg nuttig om een beter contact met (naaste) collega's te krijgen. We kunnen nieuwtjes, aandachtspunten en ideeën uitwisselen die het werk betreffen en ook zaken die ons privé bezig houden. Daarnaast geeft uiterlijk en inhoud van een blog ook wel een aardig persoonlijk beeld. Maar dan moeten we wel massaal aan het bloggen natuurlijk.

Bloggen voor de klant? Een link op de bibliotheeksite naar blog Reimerswaal, Beveland of i.d.
Dat houdt het lekker overzichtelijk en interessant want een blog met veel plaatjes uit de buurt trekt aan en 20 meter naar beneden scrollen doen mensen niet. Links naar instellingen of activiteiten in de buurt en algemeen (bibliotheek)nieuws en dan met reacties van klanten die de snuffelmarkt in de zeelandhallen bezocht hebben. Wie gaat de blog maken? Ik ga de klant er op wijzen!

De nieuwssites, RSS feeds en netvibes daar heb ik wel wat mee. Een eigen pagina met links die handig zijn voor de informatiebalie en ander bibliotheekwerk wil ik al een tijdje maken.
Dat kwam er niet van maar nu ik me er toch in moet verdiepen.....
En ja, ik weet dat er van die sites speciaal voor ons ingericht worden (o.a. delicious geloof ik) maar het eigen overzichtje met benodigdheden snap ik toch het best van al. Misschien groei ik nog in al dat moeilijks. De kunst voor bibliotheekland is om één van die geliefde pagina's te worden bij alle medelanders.

Foto's bewerken lijkt me een beetje dubbel. Eigenlijk mag je heel veel foto's niet publiekelijk gebruiken maar het is wel erg handig als ze scherp af te drukken zijn. (de beeldbank heeft toch ook de foto's bewerkt tot onscherp?) Je kunt natuurlijk wel ongestraft eigengemaakte foto's inzetten voor allerlei doeleinden in het bibliotheekwerk.
Ik gebruik foto's bijna uitsluitend als print bij tentoonstellingen. Dat deed ik tot nu toe als volgt: zoeken via google, eventueel vergroten/verkleinen, uitprinten en ophangen. Ik heb dus veel bijgeleerd op dit punt. Mijn uitstalling boeken over digitale foto en videobewerking is nu opgeleukt met puzzelfoto's en foto's op linnen afgedrukt. Ik vind het er zelf nog maar matig uitzien (gebrek aan oefening) maar kreeg al vragen en klanten nemen zelfs boeken mee!

Mijn algemene visie op interactief computergebruik is positief. Er zijn veel mogelijkheden om mensen te bereiken en het dagelijks leven makkelijker te maken. Als ik alleen al zie hoe studenten er gebruik van maken is het wel duidelijk dat we niet meer terug kunnen naar de fiets, de pukkel en de pen.
Net als velen heb ik wel mijn bedenkingen bij de privacy, juistheid van gegevens, de enorme hoeveelheid informatie waaruit je moet selecteren en alle vaardigheden die aangeleerd moeten worden. Is er leven naast de computer. We hebben niet voor niets televisiespotjes tegenwoordig over onbewust asociaal gedrag.
Maar bij de uitvinding van de telefoon was het natuurlijk ook niet de bedoeling dat we de hele dag met die hoorn aan ons oor bleven zitten :-)